به روایتی لطف و محبتی که روزی روزگاری کنی‌ها به سینمای ایران داشتند ، حالا ارزانی همین کره‌ای‌های چشم بادامی کردند.
با این توضیح که به حق و انصاف باید سینمای کره جنوبی را سینمایی موفق و پیشرو در ده سال اخیر دانست. بی‌جهت نیست که عمده آثار شاخص این سینمای پویا را در همین صفحه خودمان در همشهری آنلاین بطور پیوسته مورد نقد و بررسی قرار داده‌ایم.
ایم سانگ سو کارگردان 50 ساله کره‌ای با یک دارم معمایی به نام طعم پول در کن 65 حضور پیدا کرده است. در هر 7 فیلمی که او ساخته زنان نقش محوری دارند و مردها با ارائه کاراکترهای فرعی داستان را پیش می‌برند. این نوع نگاه حتی در فیلم‌های اخیر او نظیر باغ قدیمی 2006، خدمتکار 2010 و همین فیلم اخیرش طعم پول نماد های پررنگتری یافته است.
طعم پول داستان زندگی مرد جوانی به نام جو یونگ جاگ است که به عنوان منشی مخصوص یک بازرگان زن به نام بیک اوکی کار می کند. بامزه اینجااست که همین جاگ به خاطر پول حاضر است همین بیک اوکی یعنی کارفرمایش را بفروشد و دست برقضا یکی دوبار هم اینکار را کرده است.با اینهمه اگر بیک اوکی به عنوان یک تاجر ششدانگ کارکشته که ظاهر و باطن زیردستش را می شناسد، جاگ را تحمل می‌کند به خاطر فلسفه و ایدئولوژی است که نسبت به پول دارد...
ایم سانگ سو در کن 63 نیز با فیلم خدمتکار در بخش مسابقه حضور داشت که البته به نتیجه و عنوانی نرسید اما فیلمش با استقبال تماشاگران روبرو شد.
